7 พฤศจิกายน 2560 วัฒนา เมืองสุข สมาชิกพรรคเพื่อไทย “ใครทำโง่..ก็ต้องจ่ายค่าโง่”ปัญหาข้อพิพาทของชุมชนด้านสิ่งแวดล้อมและสุขภาพ ที่เกิดจากการประกอบกิจการเหมืองทองคำของบริษัท อัครา รีซอร์สเซส จำกัด (มหาชน) นั้น พระราชบัญญัติแร่ พ.ศ. 2510 ให้อำนาจเจ้าหน้าที่สั่งการให้บริษัทแก้ไขหรือเปลี่ยนแปลงวิธีดำเนินการเพื่อป้องกันอันตราย หรือสั่งให้บริษัทหยุดประกอบการในส่วนที่เป็นปัญหาได้ทั้งหมดหรือบางส่วน หากบริษัทฝ่าฝืนเงื่อนไขหรือมีเหตุกระทบถึงความปลอดภัยหรือความผาสุกของประชาชน อธิบดีมีอำนาจสั่งเพิกถอนใบอนุญาตได้ ดังนั้น หากรัฐบาลใช้อำนาจตามขั้นตอนของกฎหมาย ผู้ประกอบการจะต้องปฏิบัติตามโดยไม่อาจเรียกร้องค่าเสียหาย
การที่หัวหน้า คสช. ออกคำสั่งหัวหน้า คสช. ที่ 72/2559 สั่งปิดกิจการเหมืองทองคำจนเป็นเหตุให้ถูกเรียกร้องค่าเสียหาย จึงเป็นการกระทำที่เรียกว่า “ลุแก่อำนาจและไร้ซึ่งสติปัญญาอย่างสมบูรณ์แบบ” อีกทั้งยังไม่เข้าเงื่อนไขตามที่กล่าวไว้ในมาตรา 44 ที่ให้อำนาจหัวหน้า คสช. ออกคำสั่งได้เฉพาะกรณีที่เห็น “เป็นการจำเป็น” เพราะการที่กฎหมายปกติมีอยู่แล้วจึงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องไปใช้อำนาจเผด็จการดังกล่าว ผลคือหากประเทศชาติต้องชดใช้ค่าเสียหายไม่ว่าจะเป็นในรูปแบบของการจ่ายเงินหรือชดใช้โดยวิธีอื่น เช่น การขยายอายุสัมปทาน เป็นต้น คนที่ต้องรับผิดชอบคือหัวหน้า คสช. และ คสช. ทั้งคณะที่ให้ความเห็นชอบทำให้ประเทศได้รับความเสียหาย หากจะมาเอาเงินภาษีประชาชนไปจ่ายผมคนหนึ่งที่ไม่ยอม เพราะไม่ได้มีส่วนร่วมหรือเห็นชอบกับการกระทำที่ไร้สติปัญญาดังกล่าว ใครทำโง่คนนั้นก็ต้องจ่ายค่าโง่ถ้าไม่เชื่อจะถามประชาชนดูก็ได้
สำนักข่าววิหคนิวส์