#ซัดพวกไร้แผ่นดินอยู่ ! สว.วันชัยซัดแม้ว พวกหิวอำนาจ

  วันที่ 2 มีนาคม 2565 ที่ผ่านมา ผู้ใช้เฟซบุ๊ก ชื่อ ทนายวันชัย สอนศิริ ซึ่งเป็นเฟซบุ๊กส่วนตัวของ นายวันชัย สอนศิริ สมาชิกวุฒิสภา (ส.ว.) ได้ออกมาเผยแพร่โพสต์ เป็นโพสต์ที่ ทนายวันชัย ออกมาจวกพวกหิวแสง หิวอำนาจอยากเด่นอยากดังอยากให้คนรู้จัก พร้อมระบุข้อความเอาไว้ว่า

หิวแสงกับหิวอำนาจ พวกหิวแสงเป็นพวกที่ไม่มีแสงในตัวแล้วอยากมีแสงให้มันวูบวาบ อยากเด่นอยากดังอยากให้คนรู้จัก ดูทีท่ามีหน้ามีตามีตัวตนในสังคม ไปไหนมาไหนมีแสงจากกล้องทีวีช่างภาพถ่ายภาพกันพรึ่บพรั่บ ออกช่องโน้นช่องนี้ ฉบับนั้นฉบับนี้ ทั้งสื่อออนไลน์และโซเชียลมีให้เห็นอยู่เป็นประจำ อยากมีชื่อมีเสียงไม่มีก็อยากมี ไม่เป็นก็อยากเป็น ไม่เด่นก็อยากดัง บางคนเป็นถึงนักการเมือง จะพูดในสภาก็พูดไม่เป็น จะอภิปรายก็ตะกุกตะกัก ก็หาเรื่องหาแสงนอกสภา ทำโน่นทำนี่สร้างประเด็นให้เป็นข่าว เรียกว่า ส.ส.หิวแสง และก็มีคนอีกหลายอาชีพอยากเกิดอยากได้แสงก็ทำอะไรแผลงๆให้เป็นเรื่องจะได้เป็นข่าว ที่ไหนมีอะไรเกิดขึ้นขอให้ได้ไปแจมสักหน่อยเผื่อสื่อจะได้เอาไปเป็นข่าว อย่างนี้ก็มี คนพวกนี้เรียกว่าหิวแสง

พวกหิวแสงก็จะเกิดๆดับๆ วูบๆวาบๆเหมือนผีพุ่งไต้ บางแสงก็อยู่นาน บางแสงก็ตกเร็ว แม้จะหิวแสงขนาดไหนก็ไม่มีใครเล่นด้วยเพราะเขารู้ว่าไม่ได้เป็นคนจริงจังอะไร ไม่ได้ทำอะไรเป็นโล้เป็นพาย ชีวิตหาแสงไปวันๆ บางคนก็ร้องโน่นร้องนี่เพื่อให้มันมีแสงเกิดขึ้น ไม่สนใจหรอกว่าใครจะมองตนอย่างไร ทำมาหากินอะไร ทำไมวันๆวิ่งหาแต่แสง จนบางคนถูกเรียกว่าทำไปหาพระแสงอะไร

พวกหิวอำนาจเป็นพวกที่มีความกระสันใฝ่ฝันหาแต่อำนาจ อยากมีอยากเป็นอยู่กับอำนาจ หัวปักหัวปำจมปลักอยู่กับอำนาจ ไม่ลืมหูลืมตา ไขว่คว้าอยู่แต่กับอำนาจเพราะอำนาจมันเป็นศูนย์รวมของชื่อเสียง เกียรติยศ เงินทอง ทรัพย์สิน มีอำนาจแล้วมันผยองพองขนใหญ่โต อำนาจทำให้คนเสพติด อำนาจทำให้พี่น้องฆ่ากัน เพื่อนฝูงแตกกัน แก่งแย่งชิงดีชิงเด่น อำนาจทำให้ฆ่าแกงกันล้างเผ่าพันธุ์ถึงขนาดยกทัพจับศึกเข้าไปห้ำหั่นกัน แก่จะลงโลงอยู่แล้วก็ยังถวิลหาอำนาจ ไม่มีแผ่นดินจะอยู่ จากลูกจากเมีย พลัดที่นาคาที่อยู่ก็เพราะอำนาจ ตั้งพรรคสร้างกองกำลังต้องการชนะการเลือกตั้งก็เพราะอำนาจ บางครั้งเล่นเองไม่ได้ก็ให้นอมินีมาเล่นแล้วชักใยในอำนาจอยู่เบื้องหลัง ให้คนโน้นคนนี้หรือพี่น้องมาเล่นแทนบ้าง ยังไม่สะใจเอาลูกมาเล่นเพื่อจะให้เป็นผู้มีอำนาจ

ทั้งๆที่รวยมหาศาลกินกี่ชาติก็ไม่หมดแต่มันก็ไม่อิ่มเท่ากับมีอำนาจ อำนาจมันหอมหวลชวนให้พิศวาสบาดใจ อยากได้อยากอยู่กับมัน ไม่รู้จักอิ่ม มันหิวอยู่ตลอดเวลา กินเท่าใดก็ไม่อิ่ม บางครั้งกินจนพุงกางเป็นเปรตอสุรกายก็ยังไม่หายหิว มันหิวกระหายรุนแรงกว่าพวกหิวแสง พวกหิวแสงยังมีวันดับวันอิ่มและวันพอ แต่พวกหิวอำนาจมันเป็นเปรตสัมภเวสี ไม่มีวันอิ่มไม่มีวันพอ หิวอยู่ร่ำไป จะอยู่แดนใกล้หรือแดนไกลก็ยังหิว หิวอำนาจ

ที่มาและขอบคุณ ทนายวันชัย สอนศิริ