#ปริศนาการเมือง !! ดร.เทอดศักดิ์ชี้ ทางออกการเมือง”ชัยชนะที่แท้จริงคือความสามัคคี มิใช่การตีเมือง”

อ้วนเสื้ยว แต่งตั้งคนจากคนใกล้ชิด มีอำนาจแต่ก็ไม่ยั้งยืน จึงมิได้เป็นฮ่องเต้ มีอำนาจก็มีได้มินาน

เฉา เชา ตามสำเนียงมาตรฐาน หรือ โจโฉ ตามสำเนียงฮกเกี้ยน (จีน: 曹操; พินอิน) ชื่อรองว่า เมิ่งเต๋อ (孟德) ชื่อเล่นว่า อาหมาน (阿瞞) และ จี๋ลี่ (吉利)[2] เป็นขุนศึกและอัครมหาเสนาบดีลำดับรองสุดท้ายแห่งราชวงศ์ฮั่นตะวันออกผู้เถลิงอำนาจช่วงปลายราชวงศ์ ทั้งเป็นบุคคลหนึ่งที่มีบทบาทสำคัญที่สุดในสมัยสามก๊ก และเป็นผู้วางรากฐานรัฐเว่ย์/วุย (魏) เมื่อสิ้นชีวิตแล้วได้รับการสถาปนาเป็น พระเจ้าอู่ (武王) หรือ จักรพรรดิอู่ (武帝)

โจโฉ แม้ ว่าจะถูกกล่าวหาว่าเป็นทรราชโหดร้ายป่าเถื่อน แต่ตามประวัติศาสตร์แล้ว เขาได้รับการยกย่องว่า เป็นผู้ปกครองที่ชาญฉลาด และเป็นนายทัพที่ปรีชาสามารถ รักและดูแลผู้ใต้บัญชาประหนึ่งครอบครัวตัวเอง ในช่วงที่ราชวงศ์ฮั่นตะวันออกกำลังล่มสลายนั้น เฉา เชา สามารถสร้างความเป็นปึกแผ่นให้แก่ภาคกลางและภาคเหนือของจีน ซึ่งเป็นส่วนที่มีประชากรมากที่สุดและเจริญรุ่งเรืองที่สุดของประเทศ แม้เขาสร้างชื่อในฐานะอัครมหาเสนาบดี แต่ก็ถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักในการปฏิบัติต่อพระมหากษัตริย์หลิว เสีย (劉協) หรือหองจูเหียบ จนนำไปสู่สงครามกลางเมืองหลายครั้ง

โจโฉ ใช้วิธึการปกครองแต่งตั้งคนตามความสามารถ อำนาจย่อมมั้นคง จนสามารถส่งลูกโจผี ได้ขึ้นครองบัลบังค์ เป็น พระเจ้าโจผี หรือ เฉาพี (จีน: 曹丕; พินอิน: Cáo Pi) พระนามรอง จื่อหวน เป็นพระโอรสองค์รองในพระเจ้าโจโฉ ได้สืบต่อตำแหน่ง วุยอ๋อง และอำนาจต่อหลังจากโจโฉสิ้นพระชนม์ไปแล้ว ภายหลังจึงได้ล้มล้างราชวงศ์ฮั่นตะวันออก ปราบดาภิเษกเป็นปฐมจักรพรรดิของราชวงศ์เว่ย (วุยก๊ก) ทรงพระนามว่า สมเด็จพระจักรพรรดิเว่ยเหวินตี้ (จีน: 曹魏文帝; พินอิน: Cáo Wèi Wéndì – จักรพรรดิแห่งเว่ย) ในปี พ.ศ. 763

แม้วฉลาดแต่ขาดเฉลียวจึงต้องเร่ร่อน ลุงห้าวหาญ แต่ขาดความลึกซึ้ง จึงถูกล่อให้มาล้ม บ้านเมืองจึงเข้าสู่จุดแตกหัก ยากจะสงบในยกสุดท้าย ต่ำสุดย่อมมีสูงสุด เมื่อคลื่นทะเลม้วนตัวดำดิ่งลงจนจุดต่ำสุด ย่อมม้วนตัวขึ้นสูงที่สูงเสมอ ชัยชนะที่แท้จริงคือความสามัคคี มิใช่การตีเมือง

“ ทุกศึกทุกสงคราม ล้วนแล้วเอาชนะด้วยสติปัญญาทั้งสิ้น “

ดร.เทอดศักดิ์ เจียมกิจวัฒนา
13 พฤศจิกายน 2562

สำนักข่าววิหคนิวส์