30 มิ.ย.63- เฟซบุ๊ก Noppakow Kongsuwan ของนายนพเก้า คงสุวรรณ นักเคลื่นไหวการเมือง โพสต์ข้อความว่า “เมื่อไหร่พี่จะหลุดพ้นจากวงจรนี้สักที? จนลูกพี่อายุเป็น 10 ขวบ ตอนเด็กๆพี่ยังโกหกลูกว่าพ่อไปทำงานเลี้ยงแพะกับหมอเหวงได้ แต่ตอนนี้ลูกพี่ถามพี่คำเดียวว่า รอบนี้กี่ปี?….”
.
เสียงภรรยาณัฐวุฒิ หรือ “พี่แก้ม” ของน้องๆ หันมาคุยกับผม ระหว่างมาจัดการธุระที่เรือนจำ ซึ่งในวันนี้ มีแต่เพียงทนายความเท่านั้น ที่เข้าเยี่ยมเหล่าแกนนำ นปช. ที่ถูกตัดสินจำคุก 2 ปี 8 เดือน ในคดีปิดล้อมบ้านสี่เสาเทเวศน์ได้ เนื่องจากระเบียบกักตัวโควิด 14 วัน
.
“การรักษาสุขภาพร่างกายให้แข็งแรง เป็นภาระกิจการต่อสู้รูปแบบหนึ่ง ฝากบอกคนข้างในเขาด้วย ต้องห้ามป่วย ไม่ใช่เพราะตัวพวกคุณเพียงอย่างเดียว แต่มันคือการแข็งแรงเพื่อส่วนรวม” คำพูดนี้คือคำพูด ของ “ธิดา ถาวรเศรษฐ” วัย 76 ปี ภรรยาหมอเหวง ที่ฝากผ่านเข้าไปในถึง “สามี” และทุกคนเรือนจำ
.
ผมพยายามเก็บตกข่าวของพวกเขาเหล่านี้ เพื่อไม่ให้เลือนหายไปจากสังคมไทย ไม่ใช่เพียงติดคุกถึงที่สุดแล้วลืมกันไป เพราะอย่างน้อย พวกเขาเหล่านี้ก็คือส่วนหนึ่งของ “ต้นทาง” หรือ “ผู้เริ่มต้น” ขบวนการประชาธิปไตยในประเทศไทย หลังมีการรัฐประหาร 2549
.
ย้อนไปเมื่อปี 2553 หลังการ “กระชับพื้นที่” แยกราชประสงค์ เมื่อวันที่ 19 พ.ค. ทั้งณัฐวุฒิ หมอเหวง วีระ และวิภูแถลง เคยเดินทางมาสู่แดนสนธยาแห่งนี้ และใช้ชีวิตในเรือนจำฟรีๆ กว่า 9 เดือน ในคดีก่อการร้าย ที่ศาลชั้นต้นได้ทำการยกฟ้องไป
.
หากจะนับว่าการเข้าคุกครั้งนี้ คือครั้งที่เท่าไหร่ ของแต่ละคน นี่คือครั้งที่ 3 ของณัฐวุฒิ และ วิภูแถลง คือครั้งที่ 3 ของหมอเหวง ในวัย 69 ปี หากนับ เมื่อปี53 กับ หลังเหตุการณ์ล้อมบ้านสี่เสา และครั้งที่ 6 ของวีระกานต์ มุสิกพงศ์ ในวัย 72 ปี
.
เราอาจจะ “มาร์คจุดเข้มๆ” ไว้ได้เลยว่า การติดคุกของพวกเขาเหล่านี้ ไม่ใช่เพราะเป็นคดียาเสพติด ฆ่าคน ลักวิ่งชิงปล้น หรือคอรัปชั่นแผ่นดิน แต่พวกเขาติดคุก ในคดีที่มีผลจากการต่อสู้ทางการเมือง ตามความเชื่อของพวกเขาเอง นั่นคือ “ประชาธิปไตย”
.
คนจำนวนมาก ในช่วง นปช.เคยเคลื่อนไหว อาจจะไม่ชอบ หรือมีท่าทีขยะแขยง แต่พวกเขาเหล่านี้ก็ไม่หวั่น เชิดหน้าชูตา เดินตามอุดมการณ์ของตนแม้ต้องโทษติดคุก และไม่คิดหนี
.
หากจะเปรียบสภาวะของคนเหล่านี้ในปัจจุบันว่าเป็นอย่างไร ถ้าถามผม ผมคงนึกภาพของพวกนักรบ ที่รบมาเป็น 10 ปี มีแผลเต็มตัว หน้าไม่หล่อ คอไม่เกลี้ยง ซึ่งอาจจะไม่ถูกจริตหลายๆคนในเมือง ผู้ดีชนชั้นกลาง-อีลีต เมื่อพบเห็น
.
แต่บาดแผลเหล่านี้ มันเต็มไปด้วยสิ่งที่สามารถอธิบายได้ทั้งความผิดพลาด และประสบการณ์ที่ได้เรียนรู้ ผ่านทั้งชัยชนะเล็กๆ (ที่นานๆจะมาสักครั้ง) และความพ่ายแพ้ สลับกันไป ที่คนรุ่นใหม่สามารถจะเรียนรู้จากพวกเขาได้อย่างดี
.
ปิดท้ายเรื่องเล่านี้ ด้วยความดีใจของ อ.ธิดา ที่กลั้นความอายไว้ต่อหน้าผู้คน เมื่อมีคนมาบอกว่า “หมอเหวงจำวันครบรอบแต่งานครบ 39 ปี ในวันที่ 24 ก.ค. นี้ได้ครับ” ซึ่งแกกล่าวตอบแก้เขินว่า “ต๊าย ฉันยังจำไม่ได้เลย”
.
เรื่องเล่าจากเรือนจำ มีแต่เพียงเท่านี้ เบื้องต้นทนายให้ข่าวกับสื่อมวลชน ระบุว่า “ทุกคนสบายดี ณัฐวุฒิขอบคุณทุกคน โดยเฉพาะนักวิชาการ และคนรุ่นใหม่ ที่กล้าเขียนถึง” เขา” มนุษย์ผู้มีแผลจากการต่อสู้ทางการเมืองอย่างฉกาจฉกรรจ์ ในโซเชียลมีเดีย”.