เหตุที่ รองอัยการสูงสุดสั่งไม่ฟ้องนั้นชอบด้วยความเห็น
ความเห็นแย้ง และคำชี้ขาดของอัยการสูงสุด ไม่ผิดกฏหมาย
_____________||||||||||||__________
โดยสุกิจ พูนศรีเกษม
เหตุที่รองอัยการสูงสุดเป็นไปตามความเห็นแย้งและคำชี้ขาดของอัยการสูงสุดวินิจฉัยเป้นแนวทางตามกฏหมายโดยเฉพาะ ตามพ.ร.บ.องค์กรและพนักงานอัยการ พ.ศ. 2553 มาตรา 15 ระเบียบสำนักงานอัยการสูงสุดว่าด้วยการดำเนินคดีอาญาของพนักงานอัยการ พศ.2547 ข้อ 6.58 ประกอบกับ พ.ร.บ.องค์กรค์กรอัยการและพนักงานอัยการ พศ.2553 มตรา 8 และกฏหมายอื่น
ได้กำหนดอำนาจหน้าที่ของพนักงานอัยการนั้น ต้องอำนวยความยุติธรรมทางอาญาของประชาชน และในการรักษาผลประโยชน์ของรัฐ นอกจากนี้ยังต้องคุ้มครองสิทธิเสรีภาพของประชาชน นั้น ต้องพิจารณาพยานหลักฐานที่ปรากฏในสำนวนการสอบสวน
ความเห็นแย้งของอัยการสูงสุดวินิจฉัยไว้เป็นบรรทัดฐานว่า หากจะต้องยื่นฟ้อง คนที่มีข้อเท็จจริงประจักแล้วว่าไม่ได้เป็นผู้กระทำความผิด ก็จะเป็นการขัดต่อหลักนิติธรรม และขัดต่อหลักรัฐธรรมนูญมาตรา 3.”เพราะเท่ากับเป็นการฟ้องผู้บริสุทธิ” แม้จะยื่นฟ้องไปแล้วพนักงานอัยการสามารถถอนฟ้องได้ตามคำชี้ขาดและความเห็นแย้งอัยการสูงสุดที่ 443/2561