ปิยบุตร แสงกนกกุล แกนนำคณะก้าวหน้าได้โพสต์ ข้อความระบุว่า
[ ทำไมฝ่ายอนุรักษ์นิยมโบราณจึงใช้อำนาจบังคับให้คนรักและศรัทธาตามตนเอง? ]
ตั้งแต่ประเด็นสถาบันกษัตริย์ ที่มีขบวนการของคนรักสถาบันกษัตริย์ “ล่าแม่มด” ไล่ฟ้องคดี จนมาถึงประเด็นขบวนอันเชิญพระเกี้ยว ทั้งหมดมีจุดร่วมจากจากปัญหาเดียวกัน นั่นคือ “การบังคับ”
คนกลุ่มหนึ่ง เชื่อ รัก ศรัทธา เคารพ ต่อสิ่งหนึ่ง แต่การเชื่อ รัก ศรัทธา เคารพ ต่อสิ่งนั้นในหมู่พวกเดียวกันเองยังไม่เพียงพอสาแก่ใจของพวกเขา
พวกเขาต้องการให้ทุกคน เชื่อ รัก ศรัทธา เคารพ ต่อสิ่งนั้น จึงใช้ “อำนาจ” ซึ่งแสดงออกผ่านหลายรูปแบบ ตั้งแต่อำนาจรัฐ กฎหมาย ระเบียบ ประเพณี วัฒนธรรม กำลัง หรืออาวุโส เพื่อบังคับให้คนอีกกลุ่มที่ไม่ได้เชื่อ ไม่ได้รัก ไม่ได้ศรัทธา ไม่ได้เคารพ หรือรู้สึกเฉยๆ ให้มาเชื่อ รัก ศรัทธา และเคารพ เหมือนพวกตน
ทำไมฝ่ายอนุรักษ์นิยมหัวโบราณที่เชื่อ รัก ศรัทธา เคารพ สิ่งหนึ่ง ถึงไม่ใจกว้างพอที่จะยอมรับว่า มีคนที่เขาอาจไม่เชื่อ ไม่รัก ไม่ศรัทธา ไม่เคารพ แบบตนได้?
การที่มีคนไม่เชื่อ ไม่รัก ไม่ศรัทธา ไม่เคารพ แบบพวกตน ไม่ได้รบกวนหรือบั่นทอนทำให้ความเชื่อ ความรัก ความศรัทธา ความเคารพ ที่พวกตนมีนั้น ลดน้อยลงไป พวกอนุรักษ์นิยมหัวโบราณก็ยังมีเสรีภาพที่จะเชื่อ รัก ศรัทธา เคารพ ในสิ่งนั้นๆ ต่อไป รวมถึงมีเสรีภาพที่จะเลิกเชื่อ เลือกรัก เลิกศรัทธา เลิกเคารพสิ่งนั้นๆ ได้ในวันหน้า
เราสามารถอยู่อย่างสันติได้ภายใต้ความคิด ความเชื่อ ความรักที่ต่างกัน
ทำไมฝ่ายอนุรักษ์นิยมโบราณจึงไม่ใช้ “เหตุผล” ในการทำให้คนเชื่อ คนรัก ในสิ่งที่ตนเองเชื่อ ตนเองรัก?
ทำไมต้องใช้กำลัง อำนาจ บังคับ?
หรือเพราะ ไม่มี “เหตุผล” ชุดใดหลงเหลืออีกแล้ว จึงต้องหันมาใช้อำนาจกำลังบังคับแทน?
ยิ่งใช้อำนาจบังคับให้คนเชื่อ รัก ศรัทธา เคารพ เท่าไร ยิ่งแสดงให้เห็นว่าความเชื่อ ความรัก ความศรัทธา ความเคารพต่อสิ่งนั้นๆ ร่อยหรอเหลือน้อยลงไปทุกที