ขณะที่ในหลวงทรงงาน เพื่อหาที่สร้างฝายทดน้ำ โดยมี อ.ปราโมทย์ ไม้กลัด ช่วยถือแผนที่ให้พระองค์ ปรากฎว่ามีตัวคุ่นได้กัดที่มือของอาจารย์ แต่อาจารย์ก็ได้เก็บอาการเสมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นต่อหน้าพระพักตร์ แต่อาจารย์คิดว่าพระองค์คงไม่ทรงสังเกตเห็น อาจารย์ก็ได้แต่เอามือถู เพื่อคลายความเจ็บปวดแบบเนียนๆ
ก่อนจะเสด็จฯ กลับ ในหลวงทรงเสด็จฯ พระราชดำเนินไปที่รถยนต์พระที่นั่ง (การเสด็จฯ ครั้งนั้น ทรงขับรถยนต์ด้วยพระองค์เอง) เหมือนทรงค้นหาอะไรบางอย่าง
สักพักพระองค์ก็เสด็จพระราชดำเนินกลับไปหาอาจารย์ฯ โดยถือหลอดยามาด้วย
“นายช่าง ยื่นมือมาสิ จะทายาให้”
อาจารย์ฯ ได้แต่ยืนตะลึง ใจมิกล้าอาจเอื้อมยื่นมือไปให้พระองค์ และไม่คิดว่าจะทรงสังเกตเห็น และมีพระเมตตาใส่พระทัย ถึงขนาดนี้…
พระองค์ทรงทายาให้อาจารย์ปราโมทย์ฯ พร้อมตรัสว่า
“ตัวคุ่นมันกัด ถ้าแพ้จะบวม ไม่เป็นไร ทายานี้แล้วเดี๋ยวก็ค่อยยังชั่ว”
ที่มา : หนังสือการทรงงานของพ่อในความทรงจำ โดย ปราโมทย์ ไม้กลัด
สำนักข่าววิหคนิวส์