นับตั้งแต่วันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2510 อันมีประเทศไทย มาเลเซีย อินโดนีเซีย สิงคโปร์ และ ฟิลิปปินส์ ได้ทำการลงนามก่อตั้งสมาคมประชาชาติเอเชียตะวันออกเฉียงใต้หรืออาเซียนในปัจจุบัน ในภาวะภูมิศาสตร์การเมืองโลกที่แบ่งขั้วชัดเจน ระหว่างโลกเสรีทุนนิยมที่มีสหรัฐฯ และยุโรปเป็นผู้นำกับโลกสังคมนิยมคอมมิวนิสต์ที่นำโดยสหภาพโซเวียตและจีน มาวันนี้ถือว่ามีอายุครบครึ่งศตวรรษเรียบร้อยแล้ว
วันนี้ขอพูดถึงประเด็นด้านสังคมวัฒนธรรมและการท่องเที่ยวของอาเซียน : ถือว่าประชาคมสังคมวัฒนธรรมและอัตลักษณ์ของอาเซียนยังสร้างไม่เสร็จ กล่าวได้ว่า การบูรณาการทางด้านสังคม-วัฒนธรรมและการท่องเที่ยวของอาเซียน เป็นเสาหลักที่มีความก้าวหน้าน้อยที่สุด เพราะกลุ่มอาเซียนไม่สามารถแสวงหาสิ่งที่เรียกว่า “อัตลักษณ์” ร่วมกันได้ คำขวัญของอาเซียนที่ว่า “หนึ่งวิสัยทัศน์ หนึ่งอัตลักษณ์และหนึ่งประชาคม” จึงเป็นสิ่งที่ปฏิบัติได้ยาก เพราะเป็นประชาคมเดียวในโลกที่มีความแตกต่างมากที่สุดด้วยประชากรกว่า 650 ล้านคนหรือ 1 ใน 4 ของประชากรโลก เป็นประชาคมเดียวที่ศาสนามีครบทุกลัทธิความเชื่อ มีภาษาที่หลากหลาย มีวัฒนธรรมและความเชื่อแตกต่างกันมากที่สุด และด้านการท่องเที่ยวที่แต่ละประเทศต่างมีจุดดึงดูดนักท่องเที่ยวเพื่อกอบเงินเข้าประเทศของตนต่างกันไป แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็นับเป็นอีกก้าวหนึ่งขององค์กรระหว่างประเทศในภูมิภาคที่เก่าแก่ที่สุดในโลกแห่งหนึง
อ.สาริต พรหมนรา
สำนักข่าววิหคนิวส์ รายงาน